Internationaal Westers

Gisteren gerelaxed en wat spullen voor mijn huisje gekocht en lekker verder gelezen in Antonio Damasio’s ‘The Feeling of what Happens’. Boetz belde nog even om zijn gitaarfrustaties (goed bel excuus) van zich af te zweren en ik heb alles in de keuken even goed uitgetest. Verder ga ik denk ik verslaafd raken aan nutteloze series als Will and Grace, Everwood en Bones.

Vandaag de dag dat ik alle nieuwe internationale studenten zou ontmoeten. Natuurlijk moest deze dag beginnen als (voorlopig) heetste dag van het jaar, met de barometer op 42 graden Celsius in de middag.

De dag zou beginnen met een ontbijt. Ik kwam aan tafel met Kelly (VS), Mary (VS), Dorothy (VS), Emma (UK), Nicole (UK), Tankard (Germany), Chiu (Zuid-Korea), nog twee Amerikaanse dames die ik nauwelijks had gesproken en waarvan ik nu dus alweer de naam vergeten ben, en Arnout, een Hollander die economie studeert. Daarnaast is een zeer knappe Zuid-Afrikaanse onze ‘guide’, Ininella ofzo. Haar accent is lekkeloos Engels en zij zal de aankomende week ons (plus wat mensen die later onze groep – op ons of hun verzoek – hebben gejoined). Ook vertelde onze guide dat er een groot tekort aan mannen was onder de internationale studenten en dat het mannelijk geslacht ‘eerlijk’ over de ruim 40 tafels was verdeeld; dat betekent dus een ratio van minder dan 25%, enfin.

Tussen de Hollanders en Duitse meneer klikte het direct goed. Per tafel moest een groepvlag als icebreaker worden ontwikkeld en wij drieen besloten dat ons deel van de vlag de Duitse vlag met groot oranje wimpel zou worden. De vlag was uiteindelijk zeer goed gelukt met in het midden een wereldbol met onze eigen landjes afgebeeld, daar omheen het logo van stellenbosch en aan de zijkanten het Hollandsduits meesterwerk, Zuid-Koreaanse letters en dat blauw-rode rondje met een soort ying-yang iets in het midden, sterretjes van de US en de Zuid-Afrikaanse vlag.

Arnout kende nog wat andere Hollandse dames (Patricia en Annemiek) en Tankard op zijn beurt nog een Duitse (Johanna) die dus later bij ons groepje kwamen. Ik sprak die dag nog met een coole Hollander (Hein) – ook economie, hockey en tennis - en Duitser (Henrik) die dus ook bij onze groep zouden komen. Een leuk clubje waarmee we deze bloedhete dag van terrasje met schaduw naar schaduwterras zijn gekropen. Verder leuke gesprekken gehad met wat Zweedse en Zwitserse dames, ook naamloos in mijn herinnering. Een leuke gast Johnny (US, drummer) wil met mij verder zoeken naar een zanger en gitarist om snel wat muziek de wereld in te helpen, dus daar kijk ik naar uit, naast alle duizende feesten die opkomen.

Vanavond kan ik kiezen uit een verzameling feestjes, maar ik ga lekker met Tankard naar Arnout’s huis voor een stevige braai (BBQ). Het gevaar bestaat wel dat nu ik al minimaal tien Hollanders (I refer to them as ‘Dutchies’) ken dat het samen met wat Duitsers klonteren gaat worden; time will tell.

Vandaag was een mooie dag, ontzettend veel mensen gesproken – mainly women unfortunately – en vaak veel dezelfde verhalen aangehoord als: What’s your name, where are you from, how long have you been here, what do you study, where do you stay en de laatste is kenmerkend: how long do you know each other (tegen Arnout of Tankard en mij). Ook leuk dat mijn huisgenoten vroegen of ik langskwam... Deze dag gaat de geschiedenis is als ‘hot’ in many different meanings. En ja, de universiteit lijkt me heel leuk, goed georganiseerd en sterk betrokken.

Het leven hier is zo slecht nog niet, behalve die hitte ;) Ik ga weer braaien en grote kans dat ik daarna in een cafe of disco vol nieuwe studenten zit; – ik verheug me op elk komend moment (that’s my definition of happiness).